баха́нка ж. буха́нка; (круглая) карава́й м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bridecake

[ˈbraɪdkeɪk]

n.

карава́йm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бу́лка ж. бу́лка; хлеб м., карава́й м., коври́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разяўля́ць несов., разг. раскрыва́ть, разева́ть; см. разя́віць;

на чужы́ карава́й рот не разяўля́йпосл. на чужо́й карава́й рот не разева́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́лачка ж. (маленькая булка) бу́лочка; (небольшой каравай) хлебе́ц м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змо́ўшчыцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да змоўшчыка; такі, як у змоўшчыка. Змоўшчыцкія планы. □ — Маўчы, маладзіца, з гэтай сваёй каравай! — змоўшчыцкім тонам загаварыў старшыня. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галаварэ́з, ‑а, м.

Разм.

1. Забойца, бандыт. Фашысцкія галаварэзы.

2. Ліхач, сарвігалава. Пагладжваючы свае пышныя вусы, Васіль Каравай дабрадушна адказваў: «...Паглядзела, што мой характар — крэмень, ну і адважылася пайсці за такога галаварэза. Праўда, Верачка?» Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашатрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Абадраць, ачысціць зерне пераважна перад млівам. — А хто пшаніцу прывёз? — спытаў стары, паказаўшыся з дзвярэй млына. — Я! — спалохана войкнула жанчына і нават саскочыла з воза. — Я, дзядзечка. Ашатраваць. На каравай. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пшані́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пшаніцы. Пшанічная салома. □ Як туман,.. мігаюць [лясы] за аўсяным і пшанічным полем. Чорны. // Зроблены, прыгатаваны з зерня пшаніцы. Пшанічная мука. Пшанічны хлеб. □ Віншаваць са шчасцем пойдуць маладых, Каравай пшанічны панясуць да іх. Кляўко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лымаковы ў выразе: лыка лымакове ’лыка; якім апаясваюць каравай, калі ён падрасце на стале’ (Сцеп.). Няясна. Магчыма, да лі́мах (гл.), г. зн. лыка, якое не нясе функцыянальнай нагрузкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)