спіра́льна-кані́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спіра́льна-кані́чны |
спіра́льна-кані́чная |
спіра́льна-кані́чнае |
спіра́льна-кані́чныя |
| Р. |
спіра́льна-кані́чнага |
спіра́льна-кані́чнай
спіра́льна-кані́чнае |
спіра́льна-кані́чнага |
спіра́льна-кані́чных |
| Д. |
спіра́льна-кані́чнаму |
спіра́льна-кані́чнай |
спіра́льна-кані́чнаму |
спіра́льна-кані́чным |
| В. |
спіра́льна-кані́чны (неадуш.)
спіра́льна-кані́чнага (адуш.) |
спіра́льна-кані́чную |
спіра́льна-кані́чнае |
спіра́льна-кані́чныя (неадуш.)
спіра́льна-кані́чных (адуш.) |
| Т. |
спіра́льна-кані́чным |
спіра́льна-кані́чнай
спіра́льна-кані́чнаю |
спіра́льна-кані́чным |
спіра́льна-кані́чнымі |
| М. |
спіра́льна-кані́чным |
спіра́льна-кані́чнай |
спіра́льна-кані́чным |
спіра́льна-кані́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
спіра́льна-кані́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спіра́льна-кані́чны |
спіра́льна-кані́чная |
спіра́льна-кані́чнае |
спіра́льна-кані́чныя |
| Р. |
спіра́льна-кані́чнага |
спіра́льна-кані́чнай
спіра́льна-кані́чнае |
спіра́льна-кані́чнага |
спіра́льна-кані́чных |
| Д. |
спіра́льна-кані́чнаму |
спіра́льна-кані́чнай |
спіра́льна-кані́чнаму |
спіра́льна-кані́чным |
| В. |
спіра́льна-кані́чны (неадуш.)
спіра́льна-кані́чнага (адуш.) |
спіра́льна-кані́чную |
спіра́льна-кані́чнае |
спіра́льна-кані́чныя (неадуш.)
спіра́льна-кані́чных (адуш.) |
| Т. |
спіра́льна-кані́чным |
спіра́льна-кані́чнай
спіра́льна-кані́чнаю |
спіра́льна-кані́чным |
спіра́льна-кані́чнымі |
| М. |
спіра́льна-кані́чным |
спіра́льна-кані́чнай |
спіра́льна-кані́чным |
спіра́льна-кані́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кони́ческий кані́чны;
кони́ческое сече́ние мат. кані́чнае сячэ́нне.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
conical
[ˈkɑ:nɪkəl]
adj.
кані́чны; ко́нусападо́бны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ко́нусны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да конуса.
2. Які мае форму конуса; канічны. Конусная вежа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штыфт, ‑а, М ‑фце, м.
Невялікі цыліндрычны і канічны стрыжань, які прымяняецца для нерухомага злучэння дзвюх дэталей машын.
[Ням. Stift.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
conical [ˈkɒnɪkl] adj.
1. кані́чны
2. ко́нусны; конусападо́бны;
a conical roof конусападо́бны дах
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
зву́жаны veréngt; éingeengt; zusámmengezogen; тэх verjüngt (канічны)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
АБЕ́ЧАК,
1) канічны або цыліндрычны барабан без днішча з ліставога матэрыялу; загатоўка для катлоў, рэзервуараў і інш. ліставых металаканструкцый.
2) Лубяны абадок у рэшаце, сіце.
т. 1, с. 21
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)