ВАДЗЯНА́Я КАНЮШЫ́НА,

гл. Марсілея.

т. 3, с. 436

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дзя́целіна, -ы, ж.

Дзікая канюшына.

Адкасіць дзяцеліны карове.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кле́вер м., бот. канюшы́на, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

trefoil [ˈtrefɔɪl, ˈtri:fɔɪl] n. bot. канюшы́на; трылі́снік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

koniczyna

ж. бат. канюшына (Trifolium L.);

czterolistna koniczyna — чатырохліставая канюшына

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зрадзе́ць, ‑ее, зак.

Разм. Стаць рэдкім; парадзець. Канюшына зрадзела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрадзе́ць сов., разг. (стать редким) пореде́ть;

канюшы́на ~дзе́ла — кле́вер пореде́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свежаско́шаны, ‑ая, ‑ае.

Нядаўна, толькі што скошаны. Свежаскошанае збожжа. Свежаскошаная канюшына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухуко́сны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які скошваецца два разы ў год. Двухукосная канюшына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаўко́сны, ‑ая, ‑ае.

Які косяць адзін раз на працягу лета. Аднаўкосная канюшына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)