stabling [ˈsteɪblɪŋ] n. каню́шня, сто́йла (для каня)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stable1 [ˈsteɪbl] n.

1. ста́йня, каню́шня, хлеў

2. ко́нны заво́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stajnia

ж. стайня; канюшня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

каро́ўнік, ‑а, м.

Памяшканне, хлеў для кароў і быкоў. Паблізу рачулкі размяшчаўся гаспадарчы двор — канюшня галоў на сорак, кароўнік і свінарнік, кармакухня. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Stllung

f -, -en каню́шня, ста́йня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

эскадро́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эскадрона, належыць яму. Эскадронная маёмасць. Эскадронная канюшня. // у знач. наз. эскадро́нны, ‑ага, м. Камандзір эскадрона. Выклікае эскадронны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заво́дскі, ‑ая, ‑ае і завадскі́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да завода ​1 (у 1 знач.). Заводскія трубы. Завадскія карпусы.

2. Які мае адносіны да завода ​1 (у 2 знач). Заводская канюшня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кармаку́хня, ‑і; Р мн. ‑хань; ж.

Спецыяльна абсталяванае памяшканне на ферме для прыгатавання корму жывёле і птушцы. Механізаваная кармакухня. □ Паблізу рачулкі размяшчаўся гаспадарцы двор — канюшня галоў на сорак, кароўнік і свінарнік, кармакухня. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лясні́цтва, ‑а, н.

Участак лесу як гаспадарчая адзінка, а таксама ўпраўленне, якое ведае гэтым лясным участкам. // Гаспадарчыя будынкі, у якіх размяшчаецца ўпраўленне лясным участкам. Каля самага бору туліліся старыя будынкі лясніцтва — кантора, хаты ляснічага, лесніка, канюшня. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Pfrdestall

m -(s), -ställe ста́йня, каню́шня, сто́йла (для коней)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)