зака́нчиваться возвр., страд. канча́цца, зака́нчвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

искра́шиваться возвр., страд. канча́цца, змалёўвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дока́нчиваться возвр., страд. дако́нчвацца, дака́нчвацца, канча́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

run short

вычэ́рпвацца, спусташа́цца, канча́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

run out

канча́цца (пра тэ́рмін, запа́сы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кана́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. Паміраць у муках, канчацца. [Астаповіч] чуў, як трашчала сухое дрэва ў агні і як з агню рвуцца стогны і енкі тых, хто там канае ў нечалавечых пакутах. Чорны. [Лабыш:] Яна ўжо канае! Свечку, свечку нясіце! Козел. // Выражае найвышэйшую ступень хацення, жадання і пад. — Канае малы, просіць, каб паказаў яму крыгаход. Краўчанка.

2. перан. Канчацца, набліжацца да канца. Прыгажэй за ўсё гасцінец пад вечар, калі канае дзень, нікне ў рэдкай смузе. Пташнікаў. Пакуль рэдактар дачытваў і папраўляў сваю газету, агарак свечкі пачынаў канаць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

end​2 [end] v. зака́нчваць; зака́нчвацца; канча́ць; канча́цца; завярша́ць;

How did the film end? Чым скончыўся фільм?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

expire

[ɪkˈspaɪr]

v.t.

1) канча́цца (пра тэ́рмін)

2) паміра́ць

3) выдыха́ць (паве́тра)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

versíegen

vi (s) канча́цца, зні́кнуць (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áuslauten

vi лінгв. канча́цца які́м-н. гу́кам [скла́дам]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)