Verbum

зрэ́бнікі, ‑аў; адз. няма.

Уст. Штаны са зрэбнага палатна. З сянец выйшаў босы Кандрат у палатняных зрэбніках. Грахоўскі.

байкапі́сец, ‑пісца, м.

Аўтар баек ​¹ (у 1 знач.). Выдатны сатырык і байкапісец. Кандрат Крапіва ўнёс вялікі ўклад у развіццё беларускай савецкай літаратуры. Казека.

двухразо́вы, ‑ая, ‑ае.

Паўтораны два разы. Двухразовае наведванне. □ Кандрат Назарэўскі быў упэўнен у тым, што Тварыцкі штосьці ведае. У гэтым ён упэўніўся пасля двухразовай гаворкі. Чорны.

падлу́баць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абл. Узрыхліць, ускапаць. Як убачылі жанкі, што Кандрат паехаў з плугам, пахапалі жалезнякі, каб хоць трохі падлубаць сваю палоску. Грахоўскі.

шпыля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., каго-што.

Абл. Біць чым‑н. Кандрат быў занадта абураны, каб не біцца. Ён забягаў з усіх бакоў і шпыляў нагамі [Андрушку]. Лобан.

стаўны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Умацаваны на месцы, нерухомы (пра рыбалоўныя прылады). — А што, Дняпро для цябе толькі? — спытаў Кандрат .. Вось мы ўчора назнарок стаўную сетку ля трох вербаў паставілі. Караткевіч.

гні́да, ‑ы, ДМ гнідзе, ж.

1. Яйцо вошы.

2. Разм. пагард. Пра гадкага, нікчэмнага чалавека. — Хто цябе, гніда, забівае? — з агідай прамовіў Кандрат. Лобан.

•••

(І) гніды падохлі ў каго — дужа спужаўся.

праманта́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Разм. Неразумна, дарма патраціць; прагуляць. Праз дзень Хвашча пахавалі, а да Параскі пасля гэтага заляцаўся панскі аконам Кандрат Сідаравіч.., пакуль не прамантачыў усяго Хвашчоўскага скарбу. Лупсякоў.

памяня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Абмяняцца адно з адным кім‑, чым‑н. Мы памяняліся месцамі. Яна села ля акна. Я сеў з краю. Грамовіч. Цяпер ужо Кандрат Назарэўскі павёў сястру — яны памяняліся ролямі. Чорны.

прысуня́ць, ‑німу, ‑німеш, ‑німе; заг. прысунімі; зак., каго-што.

Абл. Трохі або на некаторы час суняць; прыпыніць. [Патапчык] прысуняў каня і развязаў торбу. Чарнышэвіч. — Чаго ты гэтак ляціш, як усё роўна з прывязі сарваўшыся? — прысуняў Цітка Кандрат. Лобан.