слабіна́, -ы́, мн. слабіны́, -бі́н, ж.

1. Слабае месца ў чым-н. (менш моцнае, слабей нацягнутае і пад.; разм. і спец.).

С. фала (каната, троса).

2. перан. Слабасць, недахоп (разм.).

С. ў характары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́хта​2

(гал. bocht)

вялікі скрутак дроту, каната.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кана́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каната; прызначаны для вырабу канатаў. Канатная фабрыка.

•••

Канатная дарога гл. дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́хта I ж. (залив) бу́хта

бу́хта II ж. (круг сложенного витком каната) бу́хта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tug of war

Sport

а) пераця́гваньне кана́та

б) Figur. про́ба сі́лаў, змага́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

трои́ться

1. (увеличиваться втрое) траі́цца, утро́йвацца, патро́йвацца;

2. (разделяться натрое) траі́цца;

коне́ц кана́та трои́тся кане́ц кана́та тро́іцца;

в глаза́х трои́тся у вача́х траі́цца;

бу́квы троя́тся лі́тары трая́цца;

3. страд. траі́цца, стро́йвацца, утро́йвацца, патро́йвацца; см. трои́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бабі́на ​1, ‑ы, ж.

Адно бабовае зерне.

бабі́на ​2, ‑ы, ж.

1. У тэкстыльнай прамысловасці — шпуля канічнай формы з намотанымі ніткамі.

2. У аўтамабільнай прамысловасці — прылада батарэйнага запальвання ў рухавіку.

3. У горнай справе — барабан для намотвання каната ў падымальных машынах.

[Фр. bobine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слабіна́ ж

1. спец (каната, троса) Schláfflänge f -; Schláppseil n -(e)s;

2. перан, разм гл слабасць 4., 5.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

coil​1 [kɔɪl] n.

1. віто́к, ко́льца; бу́хта (каната, провада)

2. electr. шпу́ля, шпу́лька

3. tech. змеяві́к (таксама coil pipe);

a coil antenna ра́мачная антэ́на;

a coil spring спіра́льная спружы́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

buchta

ж.

1. мар. бухта (форма ўкладкі каната);

2. уст. бухта; затока

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)