Verbum

анлайнавы слоўнік

пенько́вый пянько́вы;

пенько́вый кана́т пянько́вы кана́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

траві́ць³, траўлю́, тра́віш, тра́віць; незак., што (спец.).

1. Выпускаць, адпускаць, аслабляць канат, снасць і пад., змяншаючы нацяжэнне.

Т. канат.

2. Выпускаць пару, газ, паветра, змяншаючы ціск.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасмалі́цца сов. просмоли́ться;

кана́т ~лі́ўся — кана́т просмоли́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блок¹, -а, мн. -і, -аў, м.

Прасцейшае прыстасаванне для падняцця грузаў у выглядзе кола з жолабам, цераз якое перакінуты вяроўка, канат або ланцуг.

|| прым. бло́чны, -ая, -ае.

Б. канат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патро́йны, -ая, -ае.

Які складаецца з трох частак, трайны.

П. канат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чал, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прычальны канат для рачнога судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прича́льный прыча́льны;

прича́льный кана́т прыча́льны кана́т;

прича́льная ма́чта прыча́льная ма́чта.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́нь

‘канат’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прыча́л

‘частка прыстані; канат’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прыча́льны прича́льный;

п. кана́т — прича́льный кана́т;

~ная ма́чта — прича́льная ма́чта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)