Verbum

анлайнавы слоўнік

Першае таварыства беларускай драмы і камедыі 1/141, 220; 2/233, 246, 250, 459; 3/314; 7/221; 8/399; 10/193, 369, 532; 12/634

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

каме́дыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каме́дыя-бу́ф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Каракалпакскі тэатр музычнай драмы і камедыі імя К. С. Станіслаўскага 5/425

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

арлекі́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Традыцыйны персанаж італьянскай «камедыі масак», паяц, камедыянт.

|| прым. арлекі́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

коме́дия-бу́фф каме́дыя-бу́ф, род. каме́дыі-бу́ф ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

камедыёграф, ‑а, м.

Драматург, які піша камедыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трагікаме́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж.

1. Драматычны твор, у якім спалучаюцца рысы трагедыі і камедыі.

2. перан. Сумная і разам з тым смешная падзея.

|| прым. трагікамі́чны, -ая, -ае.

Т. выпадак; наз. трагікамі́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каламбі́на, ‑ы, ж.

Персанаж італьянскай народнай «камедыі масак» — каханая арлекіна.

[Іт. colombina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камеды́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камедыі (у 1 знач.), уласцівы ёй. Камедыйная роля. Камедыйная трупа. Камедыйны акцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)