лі́дар

‘каманда; самалёт; карабель’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лі́дар лі́дары
Р. лі́дара лі́дараў
Д. лі́дару лі́дарам
В. лі́дар лі́дары
Т. лі́дарам лі́дарамі
М. лі́дару лі́дарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ватэрпо́ла, нескл., н.

Воднае пола.

|| прым. ватэрпо́льны, -ая, -ае.

Ватэрпольная каманда.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пра́ва².

У выразе: права руля — каманда, якая падаецца для павароту руля ўправа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́гам, прысл.

Мерна пераступаючы нагамі, не бягом.

Конь ішоў ш.

Ш. марш! (каманда).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́лубный па́лубны;

па́лубная кома́нда па́лубная кама́нда.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыслу́га

‘слугі; работнікі, якія абслугоўваюць цягнік, параход і пад.; каманда, якая абслугоўвае гармату, мінамёт’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прыслу́га
Р. прыслу́гі
Д. прыслу́зе
В. прыслу́гу
Т. прыслу́гай
прыслу́гаю
М. прыслу́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

экіпа́ж

‘каманда карабля, самалёта, танка і пад’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экіпа́ж экіпа́жы
Р. экіпа́жа экіпа́жаў
Д. экіпа́жу экіпа́жам
В. экіпа́ж экіпа́жы
Т. экіпа́жам экіпа́жамі
М. экіпа́жы экіпа́жах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ату́, выкл. (спец.).

Каманда сабакам на паляванні, якая азначае: бяры, лаві, хапай.

Ату яго!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шаблі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца фехтаваннем на шаблях.

Каманда шаблістаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кома́нда в разн. знач. кама́нда, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)