Verbum

уха́ба, -ы, мн. -ы, уха́б, ж.

Выбоіна на дарозе.

Калёсы падскакваюць на ўхабах.

драбі́ны, -бі́н.

1. Драўляная прыстаўная лесвіца.

2. Сялянскія калёсы з рашотчатымі бакамі.

|| памянш. драбі́нкі, -нак.

фу́ра, -ы, мн. -ы, фур, ж.

Вялікія, звычайна крытыя, калёсы, машына і пад. для перавозкі грузаў.

паве́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Тое, што і павець.

Калёсы стаяць пад паветкай.

сцяле́жыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -жыцца; зак.

Пра калёсы: зляцець з перадка.

|| незак. сцяле́жвацца, -аецца.

сцяле́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

Пра калёсы: сарваць з перадка.

|| незак. сцяле́жваць, -аю, -аеш, -ае.

падво́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -во́д, ж.

Запрэжаны воз, калёсы.

Прыехаць на падводзе.

|| прым. падво́дны, -ая, -ае.

калыма́га, -і, ДМ -ма́зе, мн. -і, -ма́г, ж. (разм., іран.).

Пра нязграбныя калёсы, павозку, машыну.

|| прым. калыма́жны, -ая, -ае.

панара́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Каркас, аснова калёс.

2. Калёсы без драбін.

|| прым. панара́дны, -ая, -ае.