фто́рысты, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сабе фтор. Фторысты кальцый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фосфорноки́слый хим. фосфарнакі́слы;

фосфорноки́слый ка́льций фосфарнакі́слы ка́льцый.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фто́ристый хим. фто́рысты;

фто́ристый ка́льций фто́рысты ка́льцый.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ангідры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Мінерал (бязводны сернакіслы кальцый), які ў злучэнні з вадой дае гіне.

[Ад грэч. an — без- і hydrōr — вада.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́льцыевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кальцыю, змяшчае кальцый. Кальцыевыя солі. Кальцыевы сплаў. Кальцыевая салетра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

calcium

[ˈkælsiəm]

n., Chem.

ка́льцый -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kálzium

n -s хім. ка́льцый

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kalcjum

н. хім. кальцый

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wapń

м. хім. кальцый

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фо́сфористый хим. фасфары́сты, фо́сфарысты;

фо́сфористый ка́льций фасфары́сты (фо́сфарысты) ка́льцый;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)