кра́ж
‘ствол дрэва; калода’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кра́ж |
кражы́ |
| Р. |
кра́жу |
кражо́ў |
| Д. |
кра́жу |
кража́м |
| В. |
кра́ж |
кражы́ |
| Т. |
кра́жам |
кража́мі |
| М. |
кра́жы |
кража́х |
Крыніцы:
nazounik2008.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
коло́даII карт. кало́да, -ды ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ву́лей, ву́лея і вулля́, мн. вуллі́ і вуллёў, м.
Спецыяльная скрынка або выдзеўбаная калода для пчол.
Рамачны в.
На пасецы было пятнаццаць вуллёў.
|| прым. вуллёвы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гуля́ны, ‑ая, ‑ае.
Які ўжо быў у гульні. Гуляная калода карт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
woodblock [ˈwʊdblɒk] n.
1. кало́да
2. гравю́ра на дрэ́ве
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
stone-deaf [ˌstəʊnˈdef] adj. зусі́м глухі́; глухі́ як пень, як кало́да
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
шчапа́цца, ‑аецца; незак.
1. Аддзяляцца, адколвацца; трэскацца. Трэскалася зямля, шчапалася, як калода на сонцы. Пташнікаў.
2. Зал. да шчапаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пла́ха, -і, ДМ пла́се, мн. -і, плах, ж.
1. Кавалак расколатага ўздоўж бервяна.
2. Калода, на якой даўней адсякалі галаву прыгаворанаму да пакарання смерцю, а таксама памост, на якім адбывалася пакаранне.
Класці галаву на плаху (таксама перан.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пропс
(англ. props = падпорка)
круглая, ачышчаная ад кары калода пэўнай даўжыні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гуля́ны (употреблявшийся в игре) и́граный;
~ная кало́да карт — и́граная коло́да карт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)