кра́ж
‘ствол дрэва; калода’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кра́ж | кражы́ | |
кра́жу | кражо́ў | |
кра́жу | кража́м | |
кра́ж | кражы́ | |
кра́жам | кража́мі | |
кра́жы | кража́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)