Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
jointed
[ˈdʒɔɪntəd]
adj.
суста́ўчаты, кале́нчаты, чле́ністы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Kúrbelwelle
f -, -n тэх.кале́нчаты вал
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Gelénkwelle
f -, -n тэх.кале́нчаты вал, ко́рбавы вал
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wínkelig
a
1) вуглава́ты
2) вуглавы́, ку́тні, куткавы́
3) кале́нчаты
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ДВАЙНІКІ́ў геалогіі,
заканамерныя зросткі двух (Д. простыя, адзінарныя) ці некалькіх (Д. полісінт. шматразовыя) крышталёў з падобнымі крышт. рашоткамі, якія арыентаваны паралельна двум геаметрычным элементам. Паводле генезісу адрозніваюць Д. першасныя (росту, рэкрышталізацыйныя і камбінаваныя) і Д. другасныя (інверсійныя, дэфармацыйныя, інтэрферэнцыйныя). Паводле спосабу фарміравання вылучаюць Д. кантактавыя, поўныя, няпоўныя, замкнёныя.
Двайнікі: а — двайнік гіпсу («ластаўчын хвост»); б — полісінтэтычны двайнік плагіяклазу; в — каленчаты трайнік рутылу.