Му́льны ’каламутны’, ’брудны, запэцканы’ (шальч., іганл., Сл. ПЗБ). Літуанізм. Параўн. літ. mùlinas ’брудны, запэцканы’, ’светларуды’ (Грынавяцкене, там жа, 3, 82).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

turbid [ˈtɜ:bɪd] adj.

1. fml му́тны, каламу́тны;

a turbid river му́тная рэ́чка

2. заблы́таны, тума́нны, цьмя́ны;

turbid thoughts цьмя́ныя ду́мкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

помутнённый

1. пакаламу́чаны; скаламу́чаны; (непрозрачный — о жидкостях) каламу́тны, му́тны, (непрозрачный — о стекле) му́тны;

2. перен. памутне́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

blear

[blɪr]

1.

adj.

затума́нены; му́тны, каламу́тны; няя́сны, невыра́зны

2.

v.t.

затума́ньваць; каламу́ціць; рабі́ць невыра́зным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

turbid

[ˈtɜ:rbɪd]

adj.

1) каламу́тны, му́тны

a turbid river — каламу́тная рака́

2) тума́нны, цьмя́ны, няя́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Му́тны ’нячысты, каламутны’, ’пацямнелы, затуманены’, ’зямліста-шэры, туманны’, ’недастаткова выразны, абгрунтаваны’, хойн. ’сумны’, хойн., калінк. ’брудны’ (ТСБМ, Яруш., Сл. ПЗБ; лаг., Жыв. сл.; гродз., КЭС). Укр. мутни́й, рус. му́тный, мутно́й, польск. mętny, луж. mutny, чэш., славац. mutný, славен. môtèn, серб.-харв. му́тан, макед. матен, балг. мътен. Прасл. mǫtъnъ. Да мут, муці́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

му́тный

1. (о жидкости) му́тны, каламу́тны;

2. в др. знач. му́тны;

◊

лови́ть ры́бу в му́тной воде́ погов. лаві́ць ры́бу ў каламу́тнай вадзе́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cloudy

[ˈklaʊdi]

adj. -dier, -diest

1) хма́рны, пахму́рны

a cloudy sky — хма́рнае не́ба

a cloudy day — пахму́рны дзень

2) затума́нены, му́тны, каламу́тны

3) цёмны, невыра́зны

4) змро́чны, невыра́зны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mętny

mętn|y

1. каламутны, мутны;

2. цьмяны; туманны; няясны;

3. цёмны; падазроны;

łowić ryby w ~ej wodzie — лавіць рыбку ў мутнай вадзе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

muddy

[ˈmʌdi]

1.

adj.

1) гра́зкі

muddy road — гра́зкая даро́га

2) бру́дны, нячы́сты; каламу́тны

a muddy color — бру́дны ко́лер

muddy water — каламу́тная вада́

3) памутне́лы, няя́сны (пра ро́зум, ду́мкі)

2.

v.

1) апы́рскаць (-ца) гразёю

2) каламу́ціць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)