kaktus

м. кактус

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Káktus

m -, -se бат. ка́ктус

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Лафафора (кактус) 5/240

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

xerophyte

[ˈzɪrəfaɪt]

n.

сухалюбі́вая расьлі́на (як ка́ктус)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cactus

[ˈkæktəs]

n., pl. -tuses, -ti

ка́ктус -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Цэрэус аэтыопс (кактус) 5/239 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

spiny [ˈspaɪni] adj. калю́чы, ко́лкі; пакры́ты іго́лкамі або́ калю́чкамі;

a spiny cactus калю́чы ка́ктус;

a spiny problem ця́жкае пыта́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вазо́н, ‑а, м.

1. Дэкаратыўная пакаёвая расліна. На падаконніках стаялі вазоны: кактус, альяс і дрэўца лімона. Гурскі. Лёгкі ветрык ледзь прыкметна гойдаў фіранку, варушыў, быццам шукаў нечага, лісце вазонаў. Васілевіч.

2. Гаршчок для вырошчвання такіх раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філака́ктус

(ад гр. phyllon = ліст + кактус)

гібрыдная форма, атрыманая ад скрыжоўвання эпіфілума з буйнакветкавымі цэрэусамі і пашыраная ў тропіках Цэнтр. і Паўд. Амерыкі; дае ядомыя плады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

spiny

[ˈspaɪni]

adj.

1) калю́чы, цярно́вы

a spiny cactus — калю́чы ка́ктус

a spiny porcupine — калю́чы дзікабра́з

2) Figur. цяжкі́, турбо́тны; цярні́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)