Казна́ ’асоба, што многа гаворыць і ўсіх абгаворвае’ (КЭС. лаг.). Рэгіянальны наватвор ад казніць ’абгаворваць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

казна́

(цюрк. xazna)

1) фінансавыя рэсурсы дзяржавы; грашовыя сродкі якой-н. установы;

2) дзяржава як суб’ект пэўных маёмасных правоў і інтарэсаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

казна́ Дзяржаўны лес (Слаўг.). Тое ж казёншчына (Слаўг.).

□ ур. Казна (лес) каля в. Пасека Ст.-дар., ур. Казёншчына (лес) Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

фіск, ‑у, м.

1. У буржуазнай юрыспрудэнцыі — дзяржаўная казна; скарб (у 7 знач.).

2. Імператарская казна ў старажытным Рыме.

[Лац. fiscus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Stáatsschatz

m -es, -schätze джяржа́ўная казна́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fískus

m -, - i -en гіст. казна́, фіск

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

эра́рый

(лац. aerarium, ад aes = медзь, грошы)

дзяржаўная казна ў Стараж. Рыме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Ко́зны ’гульня’ (Нар. словатв.). У Нар. словатв. (261) гаворыцца аб тым, што «У козны гулялі, як з бежанства прыехалі», а таксама: «…гуляць «у козны» тое, што і «у бабкі». Пры апісанні гульні ў бабкі (там жа, 259) адзначаецца, што стараліся «збіць як найбольш бабак, з якіх кожная мела цану». Таму можна лічыць, што набор бабак называўся казна. Рус. казна ’скарбніца’ была запазычана ў часы «бежанства». Параўн. там жа: «Як прыехалі з Расеі, то ўсе ў банкі хлопцы гулялі».

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ *Наказна́ць, накэзнаты ’закілзаць (каня)’ (брэсц., Нар. лекс.). Калі гэта не пераробка з кілзаць, то хутчэй за ўсё можа быць аднесена да *kazrib, параўн. польск. kazń ’пакаранне’, гл. казна́, асяніць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

exchequer [ɪksˈtʃekə] n.

1. the Exchequer казначэ́йства, міністэ́рства фіна́нсаў (у Вялікабрытаніі);

Chancellor of the Exchequer ка́нцлер казначэ́йства, міні́стр фіна́нсаў (у Вялікабрытаніі)

2. казна́; дзяржа́ўныя фіна́нсы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)