небылі́ца, -ы, мн. -ы, -лі́ц, ж.

1. Выдумка, ілжывае паведамленне, хлусня.

Разносіць небыліцы.

2. Від жартаўлівых твораў вуснай народнай славеснасці; казка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fairy tale [ˈfeəriˌteɪl] n. ка́зка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ка́зачны, -ая, -ае.

1. гл. казка.

2. перан. Незвычайны, дзівосны, цудоўны, небывалы.

К. куточак.

Казачная цана.

|| наз. ка́зачнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bedtime story [ˈbedtaɪmˌstɔ:ri] n. ка́зка (дзецям перад сном)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

apologue

[ˈæpəlɔg]

n.

павуча́льная ка́зка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

baśń

ж. казка; паданне;

baśń ludowa — народная казка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ámmenmärchen

n -s, - дзіця́чая ка́зка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ска́зка

1. ка́зка, -кі ж.;

2. перен. ка́зка, -кі ж., ба́йка, -кі ж.;

всё э́то ска́зки усё гэ́та ка́зкі (ба́йкі);

3. (список, реестр) ист. ска́зка, -кі ж.;

реви́зская ска́зка ист. рэві́зская ска́зка;

◊

ска́зка про бе́лого бычка́ шутл. ка́зка пра бе́лага бычка́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fairy tale

1) ка́зка f.

2) вы́думка, небылі́ца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

По́казка ’прыказка, байка’ (Янк. 1, Сл. ПЗБ). Ад по‑казка > да по- і казаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)