ка́зачна-фантасты́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́зачна-фантасты́чны ка́зачна-фантасты́чная ка́зачна-фантасты́чнае ка́зачна-фантасты́чныя
Р. ка́зачна-фантасты́чнага ка́зачна-фантасты́чнай
ка́зачна-фантасты́чнае
ка́зачна-фантасты́чнага ка́зачна-фантасты́чных
Д. ка́зачна-фантасты́чнаму ка́зачна-фантасты́чнай ка́зачна-фантасты́чнаму ка́зачна-фантасты́чным
В. ка́зачна-фантасты́чны (неадуш.)
ка́зачна-фантасты́чнага (адуш.)
ка́зачна-фантасты́чную ка́зачна-фантасты́чнае ка́зачна-фантасты́чныя (неадуш.)
ка́зачна-фантасты́чных (адуш.)
Т. ка́зачна-фантасты́чным ка́зачна-фантасты́чнай
ка́зачна-фантасты́чнаю
ка́зачна-фантасты́чным ка́зачна-фантасты́чнымі
М. ка́зачна-фантасты́чным ка́зачна-фантасты́чнай ка́зачна-фантасты́чным ка́зачна-фантасты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́зачна-фантасты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́зачна-фантасты́чны ка́зачна-фантасты́чная ка́зачна-фантасты́чнае ка́зачна-фантасты́чныя
Р. ка́зачна-фантасты́чнага ка́зачна-фантасты́чнай
ка́зачна-фантасты́чнае
ка́зачна-фантасты́чнага ка́зачна-фантасты́чных
Д. ка́зачна-фантасты́чнаму ка́зачна-фантасты́чнай ка́зачна-фантасты́чнаму ка́зачна-фантасты́чным
В. ка́зачна-фантасты́чны (неадуш.)
ка́зачна-фантасты́чнага (адуш.)
ка́зачна-фантасты́чную ка́зачна-фантасты́чнае ка́зачна-фантасты́чныя (неадуш.)
ка́зачна-фантасты́чных (адуш.)
Т. ка́зачна-фантасты́чным ка́зачна-фантасты́чнай
ка́зачна-фантасты́чнаю
ка́зачна-фантасты́чным ка́зачна-фантасты́чнымі
М. ка́зачна-фантасты́чным ка́зачна-фантасты́чнай ка́зачна-фантасты́чным ка́зачна-фантасты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́зачна-экзаты́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́зачна-экзаты́чны ка́зачна-экзаты́чная ка́зачна-экзаты́чнае ка́зачна-экзаты́чныя
Р. ка́зачна-экзаты́чнага ка́зачна-экзаты́чнай
ка́зачна-экзаты́чнае
ка́зачна-экзаты́чнага ка́зачна-экзаты́чных
Д. ка́зачна-экзаты́чнаму ка́зачна-экзаты́чнай ка́зачна-экзаты́чнаму ка́зачна-экзаты́чным
В. ка́зачна-экзаты́чны (неадуш.)
ка́зачна-экзаты́чнага (адуш.)
ка́зачна-экзаты́чную ка́зачна-экзаты́чнае ка́зачна-экзаты́чныя (неадуш.)
ка́зачна-экзаты́чных (адуш.)
Т. ка́зачна-экзаты́чным ка́зачна-экзаты́чнай
ка́зачна-экзаты́чнаю
ка́зачна-экзаты́чным ка́зачна-экзаты́чнымі
М. ка́зачна-экзаты́чным ка́зачна-экзаты́чнай ка́зачна-экзаты́чным ка́зачна-экзаты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́зачна-эпі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́зачна-эпі́чны ка́зачна-эпі́чная ка́зачна-эпі́чнае ка́зачна-эпі́чныя
Р. ка́зачна-эпі́чнага ка́зачна-эпі́чнай
ка́зачна-эпі́чнае
ка́зачна-эпі́чнага ка́зачна-эпі́чных
Д. ка́зачна-эпі́чнаму ка́зачна-эпі́чнай ка́зачна-эпі́чнаму ка́зачна-эпі́чным
В. ка́зачна-эпі́чны (неадуш.)
ка́зачна-эпі́чнага (адуш.)
ка́зачна-эпі́чную ка́зачна-эпі́чнае ка́зачна-эпі́чныя (неадуш.)
ка́зачна-эпі́чных (адуш.)
Т. ка́зачна-эпі́чным ка́зачна-эпі́чнай
ка́зачна-эпі́чнаю
ка́зачна-эпі́чным ка́зачна-эпі́чнымі
М. ка́зачна-эпі́чным ка́зачна-эпі́чнай ка́зачна-эпі́чным ка́зачна-эпі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ска́зочно нареч. ка́зачна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bajecznie

казачна, цудоўна; надзвычайна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дзіво́сны, -ая, -ае.

1. Незвычайны, казачна-дзіўны.

На вокнах дзівосныя ўзоры пакінуў мароз.

2. Цудоўны, непараўнальны па харастве.

Дрэвы стаялі ў сваім дзівосным жоўта-барвовым убранні.

Дзівосна (прысл.) гучала жалейка.

3. Вельмі добры, выдатнай якасці.

Ад дзівоснай стрэльбы вачэй не адарваць.

|| наз. дзіво́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fbelhaft

1.

a ка́зачны; цудо́ўны, фа́йны

2.

adv ка́зачна

das ist ja ~! — гэ́та цудо́ўна!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нерэа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не існуе ў рэчаіснасці; фантастычны. Дрэвы, ахутаныя ў казачна бялюткія адзенні, стаялі нерухома, быццам зачараваныя. Усё здавалася нерэальным, таямнічым. Новікаў. У Косцевым уяўленні кожная дзяўчына была занадта паэтычная і нерэальная. Карпюк.

2. Немагчымы для выканання, здзяйснення; неажыццявімы. Нерэальныя патрабаванні. □ І ўсе іх планы былі нерэальнымі, бо не было ў хлопцаў зброі, ды і ўдвух не многае зробіш. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрыз 1, ‑а, м.

1. У архітэктуры — верхняя частка збудавання ў выглядзе паласы паміж галоўнай бэлькай і карнізам, звычайна ўпрыгожаная малюнкам. Дарычны фрыз. Арнаментальны фрыз.

2. У дэкаратыўнай скульптуры і жывапісе — выяўленчая ці дэкаратыўная кампазіцыя ў выглядзе гарызантальнай паласы, размешчанай на верхняй частцы сцяны ўсярэдзіне ці звонку будынка. А на сценах доўгі, .. і шырокі фрыз, на якім намаляваны высокія, у рост дзіцяці, казачна-бардовыя мухаморы. Караткевіч.

3. Аблямовачная арнаментальная паласа дывана, падлогі ці прадмета прыкладнога мастацтва.

[Фр. frise.]

фрыз 2, ‑у, м.

Уст. Грубая варсістая шарсцяная тканіна, падобная да байкі ​2. Пакрывала з тоўстага зялёнага фрызу.

[Фр. frise.]

фрыз 3,

гл. фрызы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)