дзіво́сны, -ая, -ае.

1. Незвычайны, казачна-дзіўны.

На вокнах дзівосныя ўзоры пакінуў мароз.

2. Цудоўны, непараўнальны па харастве.

Дрэвы стаялі ў сваім дзівосным жоўта-барвовым убранні.

Дзівосна (прысл.) гучала жалейка.

3. Вельмі добры, выдатнай якасці.

Ад дзівоснай стрэльбы вачэй не адарваць.

|| наз. дзіво́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)