наве́даться сов., разг. наве́дацца (да каго), даве́дацца (каго, да каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наве́дываться несов., разг. наве́двацца (да каго), даве́двацца (каго, да каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пожури́ть сов., разг. пажуры́ць (каго), пасвары́цца (на каго), падакара́ць (каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поспра́шивать и поспроси́ть сов., разг.

1. папыта́ць (у каго), папыта́цца (у каго), запыта́ць (у каго), запыта́цца (у каго);

2. папыта́ць (каго), запыта́ць (каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

невзлюби́ть сов. неўзлюбі́ць (каго); незалюбі́ць (каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хто-ко́лечы

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз.
-
Н. хто-ко́лечы
Р. каго́-ко́лечы
Д. каму́-ко́лечы
В. каго́-ко́лечы
Т. кім-ко́лечы
М. кім-ко́лечы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абы-хто́

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз.
-
Н. абы-хто́
Р. абы-каго́
Д. абы-каму́
В. абы-каго́
Т. абы-кі́м
М. абы-кі́м

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хто-не́будзь

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз.
-
Н. хто-не́будзь
Р. каго́-не́будзь
Д. каму́-не́будзь
В. каго́-не́будзь
Т. кім-не́будзь
М. кім-не́будзь

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хто-ніхто́

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз.
-
Н. хто-ніхто́
Р. каго́-нікаго́
Д. каму́-нікаму́
В. каго́-нікаго́
Т. кім-нікі́м
М. кім-нікі́м

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ВІЗІ́Т

(франц. visite),

кароткатэрміновае, пераважна афіцыйнае, наведванне краіны (напр., афіцыйнай дэлегацыяй ці асобай) або каго-небудзь (напр., хворага ўрачом).

т. 4, с. 152

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)