падво́дна-ка́бельны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падво́дна-ка́бельны |
падво́дна-ка́бельная |
падво́дна-ка́бельнае |
падво́дна-ка́бельныя |
| Р. |
падво́дна-ка́бельнага |
падво́дна-ка́бельнай
падво́дна-ка́бельнае |
падво́дна-ка́бельнага |
падво́дна-ка́бельных |
| Д. |
падво́дна-ка́бельнаму |
падво́дна-ка́бельнай |
падво́дна-ка́бельнаму |
падво́дна-ка́бельным |
| В. |
падво́дна-ка́бельны (неадуш.)
падво́дна-ка́бельнага (адуш.) |
падво́дна-ка́бельную |
падво́дна-ка́бельнае |
падво́дна-ка́бельныя (неадуш.)
падво́дна-ка́бельных (адуш.) |
| Т. |
падво́дна-ка́бельным |
падво́дна-ка́бельнай
падво́дна-ка́бельнаю |
падво́дна-ка́бельным |
падво́дна-ка́бельнымі |
| М. |
падво́дна-ка́бельным |
падво́дна-ка́бельнай |
падво́дна-ка́бельным |
падво́дна-ка́бельных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тэлегра́фна-ка́бельны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэлегра́фна-ка́бельны |
тэлегра́фна-ка́бельная |
тэлегра́фна-ка́бельнае |
тэлегра́фна-ка́бельныя |
| Р. |
тэлегра́фна-ка́бельнага |
тэлегра́фна-ка́бельнай
тэлегра́фна-ка́бельнае |
тэлегра́фна-ка́бельнага |
тэлегра́фна-ка́бельных |
| Д. |
тэлегра́фна-ка́бельнаму |
тэлегра́фна-ка́бельнай |
тэлегра́фна-ка́бельнаму |
тэлегра́фна-ка́бельным |
| В. |
тэлегра́фна-ка́бельны (неадуш.)
тэлегра́фна-ка́бельнага (адуш.) |
тэлегра́фна-ка́бельную |
тэлегра́фна-ка́бельнае |
тэлегра́фна-ка́бельныя (неадуш.)
тэлегра́фна-ка́бельных (адуш.) |
| Т. |
тэлегра́фна-ка́бельным |
тэлегра́фна-ка́бельнай
тэлегра́фна-ка́бельнаю |
тэлегра́фна-ка́бельным |
тэлегра́фна-ка́бельнымі |
| М. |
тэлегра́фна-ка́бельным |
тэлегра́фна-ка́бельнай |
тэлегра́фна-ка́бельным |
тэлегра́фна-ка́бельных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
каналіза́цыя
(ад лац. canalis = труба)
1) сістэма падземных трубаправодаў для выдалення нечыстот (напр. гарадская к.);
2) размеркаванне электрычнай энергіі паміж асобнымі спажыўцамі;
кабельная к. — сістэма падземных кабельных ліній сувязі (тэлефон, тэлеграф і інш.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Ка́балка ’вяроўка’ (КСТ, у слоўніку адсутнічае, вузкі цяслярскі тэрмін). Укр. дыял. кабалка, кабелка ’тонкая прасмоленая вяровачка, якая ўжываецца пры пакрыцці дахаў чаротам’, рус. ка(о)белки ’надвязкі на паплаўкі і грузіла невада’, каболка ’пяньковая ніць для віцця вяровак (марскі тэрмін)’. Фанетыка ўкр. і рус. слоў не супярэчыць этымалогіі Мёлена (гл. Фасмер, 2, 151), які сцвярджае, што рус. каболка ’кабельная ніць’ паходзіць ад гал. kabelgaren ’тс’, як рус. шкимушка ’канат у двайную ніць’ < гал. schiemansgaren. Вандроўны тэрмін; тураў. кабалка, як паказвае значэнне, з украінскай мовы, аднак шлях пранікнення няясны, паколькі яно зафіксавана толькі на поўдні Украіны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)