кооперати́в кааператы́ў, -ты́ва м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cooperative​1 [kəʊˈɒpərətɪv] n. кааператы́ў, кааператы́ўнае тавары́ства;

a customers’/farm/producers’ cooperative спажыве́цкі/фе́рмерскі/вытво́рчы кааператы́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

co-op [ˈkəʊɒp] n. infml кааператы́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Кульдзю́м ’кааператыў’ (Мат. Гом.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жилкооперати́в (жили́щный кооперати́в) жылкааператы́ў, -ты́ву м. (жыллёвы кааператы́ў).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жылкааператы́ў, -ты́ва м. (жыллёвы кааператы́ў) жилкооперати́в (жили́щный кооперати́в)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сельгаскааператы́ў, -ты́ва ж. (сельскагаспада́рчы кааператы́ў) сельхозкооперати́в (сельскохозя́йственный кооперати́в)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kooperatywa

ж. кааператыў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

spółdzielnia

ж. арцель; кааператыў;

spółdzielnia mieszkaniowa — жыллёвы кааператыў;

spółdzielnia pracy — працоўная арцель;

spółdzielnia spożywców — спажывецкі кааператыў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

за́друга, ‑і, ДМ ‑друзе, ж.

1. Гіст. Патрыярхальная сямейная абшчына ў паўднёвых славян.

2. Сельскагаспадарчы вытворчы кааператыў у Сацыялістычнай Федэратыўнай Рэспубліцы Югаславіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)