зно́бкий прост.

1. (боящийся холода) зя́бкі;

2. (вызывающий, причиняющий озноб) зо́лкі, хало́дны, прані́злівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verfróren

a

1) замёрзлы (пра чалавека, вокны і г.д.)

2) зя́бкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cold-blooded

[,koʊldˈblʌdɪd]

adj.

1) хало́днакро́ўны (як жа́ба, вужа́кі)

2) зя́бкі, адчува́льны да хо́ладу

3) лю́ты, без чуцьця́, сухі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

халодны, схаладнелы, марозны, марозлівы, стылы, настылы, зябкі, азяблы, свежы; адубелы, адубянелы, сіверны, сіверкі, сіберны (разм.); сцюдзёны, сцюжны, закляклы, знобкі (абл.); ледзяны, лядзяны, лядовы, ільдзяны, аледзянелы (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)