blazing

[ˈbleɪzɪŋ]

adj.

1) я́ркі, зы́ркі

blazing flame — зы́ркае по́лымя

glance blazing with rage — по́зірк, што гарэ́ў злосьцю

2) зы́ркі, я́ркі, асьляпля́льны, сьляпу́чы

a blazing sun — зы́ркае со́нца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

incandescent

[,ɪnkænˈdesənt]

adj.

1) распа́лены, гара́чы; напа́лены дачы́рвана

2) ве́льмі сьве́тлы, зы́ркі, я́ркі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glisten

[ˈglɪsən]

1.

v.i.

блішчэ́ць; зьзяць; прамяне́ць; іскры́цца

2.

n.

зы́ркі, я́ркі блеск, зьзя́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

garish

[ˈgerɪʃ]

adj.

1) непрые́мна я́ркі, зы́ркі

the garish sun — зы́ркае со́нца

2) я́ркі, крыклі́вы, безгусто́ўны (гарніту́р)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

brilliant

[ˈbrɪljənt]

adj.

1) зы́ркі; бліску́чы

2) Figur. пы́шны, велікапы́шны; цудо́ўны, надзвыча́йны

3) ве́льмі здо́льны, выда́тны (хіру́рг, матэма́тык), генія́льны (плян)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

luminous

[ˈlu:mɪnəs]

adj.

1) які́ сьве́ціцца, які́ выпраме́ньвае сьвятло́

2) я́ркі, зы́ркі

3) Figur. я́сны, зразуме́лы

4) сьве́тлы, до́бра асьве́тлены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ablaze

[əˈbleɪz]

1.

adv.

у по́лымі, у агні́

2.

adj.

1) бліску́чы; я́ркі, зы́ркі

2) узбу́джаны, распа́лены

to be ablaze — пала́ць агнём, палымне́ць, гарэ́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

я́ркий

1. я́ркі; (о пламени — ещё) зы́ркі;

я́ркий свет я́ркае святло́;

я́ркие кра́ски я́ркія фа́рбы;

я́ркое пла́мя я́ркае (зы́ркае) по́лымя;

2. перен. я́ркі, яскра́вы;

я́ркий тала́нт я́ркі та́лент;

я́ркий приме́р я́ркі (яскра́вы) пры́клад.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старамо́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Зроблены па старой мадэлі, пашыты па старой модзе; які выйшаў з моды. Старамодны капялюш. Старамодная мэбля. □ З мэблі, што мне відна, — шафа, круглы стол пад квяцістым абрусам, на ім буйны старамодны будзільнік. Ракітны. Зазвінеў старамодны, з нікеляванымі каўпачкамі тэлефон, Глушко паспешліва зняў трубку. Навуменка.

2. Які не адпавядае сучаснасці, уласцівы мінулым часам. Старамоднае выхаванне. Старамодныя манеры. □ Лапшын славіўся на заводзе старамоднымі бакенбардамі. Асіпенка. // Які прытрымліваецца ўстарэлых поглядаў, прывычак. «Памдзей» аб’ездчык быў не шкодны: Так, чалавек ён старамодны І не такі, як Ворцюх, зыркі І меней здольны на прыдзіркі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

glaring

[ˈglerɪŋ]

adj.

1) зы́ркі, я́ркі

2) які́ глядзіць лю́та і са зло́сьцю

3) зана́дта страка́ты

4) informal які́ кі́даецца ў во́чы; відаво́чны

a glaring fault — відаво́чная, гру́бая памы́лка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)