срыв м.

1. (действие) зрыў, род. зры́ву м.; неоконч. зрыва́нне, -ння ср.;

2. (нарушение нормального хода, развития) зрыў, род. зры́ву м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зры́ю зры́ем
2-я ас. зры́еш зры́еце
3-я ас. зры́е зры́юць
Прошлы час
м. зры́ў зры́лі
ж. зры́ла
н. зры́ла
Загадны лад
2-я ас. зры́й зры́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

nervous breakdown [ˌnɜ:vəsˈbreɪkdaʊn] n. med. нерво́вы зрыў, нерво́вае расстро́йства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

disruption [dɪsˈrʌpʃn] n. падры́ў; зрыў; крушэ́нне;

the disruption of an empire крушэ́нне імпе́рыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сабата́ж, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Наўмысны зрыў работы якога-н. мерапрыемства.

2. Замаскіраванае супрацьдзеянне ажыццяўленню чаго-н. ухіленнем ад удзелу ў ім ці свядомым нядобрасумленным яго выкананні.

Справа даходзіла да свядомага сабатажу.

|| прым. сабата́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Veritelung

f -, -en расстро́йства, зрыў (плана, мерапрыемства)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

штрэйкбрэ́херства, ‑а, н.

Дзеянні штрэйкбрэхераў, накіраваныя на зрыў стачкі, забастоўкі. Улічыўшы сітуацыю ў краіне, дзе вельмі часта адбываліся забастоўкі, .. [містэр Лаяна] зрабіў спробу зарабіць на штрэйкбрэхерстве. Лынькоў. // перан. Здрадніцтва інтарэсам рабочага класа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АБСТРУ́КЦЫЯ

(ад лац. abstructio перашкода, забарона),

від пратэсту, метад барацьбы, дзеянні, учынкі асоб ці калектываў, накіраваныя на зрыў якога-небудзь мерапрыемства, прапановы. Найб. пашырана ў парламентах — доўгія прамовы, якія не маюць дачынення да справы.

т. 1, с. 46

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Pnne

f -, -n

1) ава́рыя (аўтамабільная)

2) зрыў (у рабоце)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wreck1 [rek] n.

1. крушэ́нне, ава́рыя;

wrecks of a ship абло́мкі карабля́

2. infml разва́ліна;

He’s a nervous wreck. У яго нервовы зрыў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)