зарысава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго-што.

1. Зрабіць малюнак, зарысоўку каго‑, чаго‑н. Зарысаваць стол. Зарысаваць каня з натуры.

2. Разм. Пакрыць малюнкамі; зрысаваць. Зарысаваць увесь альбом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перарысо́ўваць

1. (занава) von néuem zéichnen vt;

2. (зрысаваць малюнак) ábzeichnen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зрысава́ны

1. срисо́ванный;

2. изрисо́ванный;

3. разг. изрисо́ванный;

4. разг. исчёрканный;

1-4 см. зрысава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ábzeichnen

1.

vt зрысава́ць; счэ́рчваць

2.

(sich) вызнача́цца, вылуча́цца

(сярод чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

срисова́ть сов.

1. зрысава́ць; (красками) змалява́ць;

2. (нарисовать с натуры) нарысава́ць; (красками) намалява́ць;

3. (изобразить в литературном произведении) спіса́ць, апіса́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зрысо́ўваць несов.

1. (делать копию рисунка, узора) срисо́вывать;

2. (покрывать рисунками) изрисо́вывать;

3. разг. (рисуя, расходовать) изрисо́вывать;

4. разг. (исписывать беспорядочными штрихами) исчёркивать;

1-4 см. зрысава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)