дыслака́цыя, -і, ж. (спец.).

1. Размяшчэнне ваенных аб’ектаў, сухапутных войск, размеркаванне ваеннай авіяцыі або караблёў на месцах базіравання.

2. Зрушэнне касцей пры пераломах суставаў.

Д. касцей.

3. Зрушэнне пластоў зямной кары.

Д. горных парод.

|| прым. дыслакацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паралакты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да паралакса. Паралактычнае зрушэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыслака́цыя, ‑і, ж.

1. Размяшчэнне войск на тэрыторыі краіны або размеркаванне караблёў флоту па портах. Вопыт партызанскіх баёў падказваў, што трэба неадкладна мяняць месца дыслакацыі атрада. Шчарбатаў.

2. Зрушэнне пластоў зямной кары.

3. Зрушэнне касцей пры пераломах.

[Фр. dislocation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сдвига́ние

1. ссо́ўванне, -ння ср.;

2. ссо́ўванне, -ння ср., зрушэ́нне, -ння ср.;

3. зрушэ́нне, -ння ср.; см. сдвига́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасо́ўванне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пасоўваць — пасунуць.

2. Невялікае зрушэнне (пра льды).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сдвиже́ние

1. ссо́ўванне, -ння ср.;

2. ссо́ўванне, -ння ср., зрушэ́нне, -ння ср.;

3. перен. зрушэ́нне, -ння ср.; см. сдвига́ть, сдви́нуть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звіх, ‑у, м.

Разм. Зрушэнне касцей у суставе ў выніку падзення, удару і пад.; вывіх. Звіх нагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

upheaval [ʌpˈhi:vl] n. зрух; зрушэ́нне;

a political upheaval паліты́чны пераваро́т;

volcanic upheavals вулкані́чныя зру́хі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дыслака́цыя

(фр. dislocation, ад лац. dis = раз + locatio = змяпгчэнне)

1) размяшчэнне ўзброеных сіл або ваенных аб’ектаў на тэрыторыі якой-н. краіны;

2) зрушэнне пластоў зямной кары;

3) зрушэнне касцей пры пераломах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

disc [dɪsk] n.

1. дыск (у розных знач.)

2. dated (грамафонная) пласці́нка

3. med. дыск;

a slipped disc зрушэ́нне міжпазвано́чнага ды́ска

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)