усма́глы, -ая, -ае.

1. Зняможаны ад смагі.

2. Перасохлы ад недахопу вільгаці.

Усмаглыя губы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сасма́глы, -ая, -ае.

1. Зняможаны ад смагі, гарачыні.

2. Перасохлы, запечаны (пра губы, рот).

Сасмаглыя губы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

исто́млённый зму́чаны; сто́млены, знямо́жаны, змо́раны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абяссі́лены гл. зняможаны, змардаваны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

усма́глы, ‑ая, ‑ае.

1. Зняможаны ад смагі.

2. Перасохлы ад недахопу вільгаці. Усмаглыя губы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знямо́глы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і зняможаны. Кандрат вярнуўся з дарогі брудны і знямоглы. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ábgespannt

a знямо́жаны, сто́млены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entkräftet

a знямо́жаны, бяссі́льны, пазба́ўлены сіл

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

церассядзёлак, ‑лка, м.

Рэмень, які працягваецца ад адной аглоблі да другой цераз падсядзёлак, каб падняць вышэй хамут і аглоблі. Стары, зняможаны конь натужна хроп, падціснуты церассядзёлкам і хамутом. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ángeschlagen

a

1) па(д)бі́ты, аббі́ты

2) знямо́жаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)