заточённый зняво́лены, сасла́ны, паса́джаны; см. заточи́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няво́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Раб, зняволены.

2. перан., чаго. Чалавек, які знаходзіцца пад уплывам, уладаю чаго-н.

Н. пачуццяў.

|| ж. няво́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. няво́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

lifer [ˈlaɪfə] n. infml пажыццёвы зняво́лены

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

political prisoner [pəˌlɪtɪklˈprɪznə] n. паліты́чны зняво́лены

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

captive​1 [ˈkæptɪv] n. вя́зень, пало́нны, зняво́лены

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

convict​1 [ˈkɒnvɪkt] n. law асу́джаны, зняво́лены; ка́таржнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

палітзняво́лены, ‑ага, м.

Палітычны зняволены. Асноўную масу палітзняволеных складалі не вопытныя рэвалюцыянеры, а радавыя ўдзельнікі вызваленчага руху — сяляне, рамеснікі, рабочыя. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

trusty [ˈtrʌsti] n. зняво́лены, які́ заслугоўвае пэ́ўных прывіле́яў за до́брыя паво́дзіны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вя́зень, ‑зня, м.

Той, хто знаходзіцца ў зняволенні; зняволены. На шчасце, падаспелі савецкія войскі, і вязні Маабіта, а сярод іх і Ота Нагель, выйшлі на волю. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jailbird [ˈdʒeɪlbɜ:d] n. infml, dated

1. зняво́лены, арышта́нт

2. закаране́лы злачы́нца, рэцыдыві́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)