пазна́чыць гл. значыць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вымеча́ть несов. зна́чыць, памяча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

viz [vɪz] adv. fml менаві́та, гэ́та зна́чыць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зна́чит вводн. сл., разг. зна́чыць, зна́чыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зна́чить несов. зна́чыць, азнача́ць, мець значэ́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папярэ́джанне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. папярэдзіць.

2. Заўвага, якая папярэджвае пра што-н.; перасцярога.

Улічыць п. ўрача.

Строгая вымова з папярэджаннем (гэта значыць накладзена дысцыплінарнае спагнанне).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

г. зн. (гэта значыць) das heißt (d.h.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

i.e. [ˌaɪˈi:] (cкар. ад лацін. id est) гэ́та зна́чыць, менаві́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ме́тить​I несов. (ставить знак, метку) ме́ціць, зна́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перемеча́ть несов., в разн. знач. перамяча́ць, ме́ціць, зна́чыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)