змацо́ўваць несов., прям., перен. скрепля́ть; см. змацава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазлуча́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.

1. Злучыць, змацаваць усё, многае.

П. правады.

2. Устанавіць сувязь паміж усім, многім.

П. берагі мастамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да змацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сча́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што (спец.).

Змацаваць, злучыць чалкай, канатам.

С. баржы.

|| незак. сча́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. сча́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скрепи́ть сов.

1. (прочно соединить) змацава́ць, мног. пазмацо́ўваць; (болтами — ещё) знітава́ць; (бумагу и т. п.) сашчапі́ць, мног. пасашчэ́пліваць, пасашчапля́ць;

скрепи́ть у́зы перен. змацава́ць ву́зы (по́вязі);

2. (удостоверить подписью, печатью) змацава́ць, мног. пазмацо́ўваць;

◊

скрепя́ се́рдце неахво́тна, не́хаця;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змацо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. змацоўваць — змацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сучляні́ць, -ляню́, -ле́ніш, -ляні́ць; -ляні́м, -леніце́, -ляня́ць; -ле́нены; зак., што.

Злучыць, змацаваць разам.

С. часткі канструкцыі.

|| незак. сучляня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. сучляне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сашрубава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

1. Злучыць, змацаваць шрубамі.

2. Сапсаваць частым зашрубоўваннем і расшрубоўваннем.

|| незак. сашрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. сашрубо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазвя́зваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што. Звязаць, змацаваць усё, многае.

П. вяроўкі.

2. каго-што. Перавязаць, звязаць чым-н. усё, многае або ўсіх, многіх.

П. рукі бандытам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сча́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Спец. Змацаваць, злучыць чалам, канатам; звязаць. Счаліць плыты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)