самазма́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Аўтаматычная змазка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lubricant [ˈlu:brɪkənt] n. зма́зка, зма́зачны матэрыя́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ланалі́н, -у, м.

Тлушч, які атрымліваецца пры прамыўцы воўны, жывёльны воск; выкарыстоўваецца ў медыцыне, вытворчасці касметыкі, парфумерыі.

|| прым. ланалі́навы, -ая, -ае.

Ланалінавая змазка.

Ланалінавае мыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сма́зочное ср., сущ., спец. зма́зка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

grease​1 [gri:s] n.

1. тлушч

2. зма́зка, таво́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ланалі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ланаліну. // Прыгатаваны з ланаліну, з ланалінам. Ланалінавае мыла. Ланалінавая змазка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Таво́т ’густая змазка для машын і механізмаў’ (ТСБМ), ’салідол’ (Сцяшк.). Праз рус. таво́т або польск. towot ’змазка’. SWO першакрыніцай лічыць французскае прозвішча Tovotte, аднак сувязь з апошнім не патлумачана.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lubricant

[ˈlu:brɪkənt]

n.

зма́зка f., зма́зачны матэрыя́л

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schmíerung

f -, -en зма́зка, зма́званне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

naoliwianie

н. змазванне, змазка, падмазванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)