Verbum

азвярэ́лы, -ая, -ае.

Злы, шалёны, раз’юшаны.

Азвярэлыя ворагі.

|| наз. азвярэ́ласць, -і, ж.

шайта́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

У мусульманскай міфалогіі: злы дух, сатана.

санву́зел, -зла́, мн. -злы́, -зло́ў, м.

Скарачэнне: санітарны вузел — ванная, душ і прыбіральня.

ву́зел², -зла́, мн. -злы́, -зло́ў, м. (спец.).

Адзінка скорасці судна, роўная адной марской мілі ў гадзіну.

дамаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

У славянскай міфалогіі: добры або злы дух, што жыве ў доме.

дэ́ман, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У антычнай міфалогіі: добры або злы дух, які аказвае ўплыў на лёс, жыццё чалавека.

2. У хрысціянскіх уяўленнях: злы дух, д’ябал.

3. перан., чаго. Увасабленне якой-н. схільнасці, захаплення, заганы (уст.).

Д. нецярпення.

Д. разладу.

|| прым. дэ́манскі, -ая, -ае.

а́спід¹, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Род ядавітай змяі.

2. перан. Злы, зламыслы, падступны чалавек (лаянк.).