злу́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. злу́чаны злу́чаная злу́чанае злу́чаныя
Р. злу́чанага злу́чанай
злу́чанае
злу́чанага злу́чаных
Д. злу́чанаму злу́чанай злу́чанаму злу́чаным
В. злу́чаны (неадуш.)
злу́чанага (адуш.)
злу́чаную злу́чанае злу́чаныя (неадуш.)
злу́чаных (адуш.)
Т. злу́чаным злу́чанай
злу́чанаю
злу́чаным злу́чанымі
М. злу́чаным злу́чанай злу́чаным злу́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

злу́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. злу́чаны злу́чаная злу́чанае злу́чаныя
Р. злу́чанага злу́чанай
злу́чанае
злу́чанага злу́чаных
Д. злу́чанаму злу́чанай злу́чанаму злу́чаным
В. злу́чаны (неадуш.)
злу́чанага (адуш.)
злу́чаную злу́чанае злу́чаныя (неадуш.)
злу́чаных (адуш.)
Т. злу́чаным злу́чанай
злу́чанаю
злу́чаным злу́чанымі
М. злу́чаным злу́чанай злу́чаным злу́чаных

Кароткая форма: злу́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сазлу́чаны,

У выразе: сазлучаныя сасуды (спец.) — сасуды, злучаныя адзін з другім у ніжняй частцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нару́чнікі, -аў, адз. -нік, -а, м.

Металічныя кольцы, злучаныя ланцужком, якія надзяваюцца на рукі злачынцам, зняволеным; кайданкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Соединённые Шта́ты Аме́рики Злу́чаныя Шта́ты Аме́рыкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руча́йнік

‘насякомае; два гаршкі, злучаныя паміж сабой адной ручкай’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. руча́йнік руча́йнікі
Р. руча́йніка руча́йнікаў
Д. руча́йніку руча́йнікам
В. руча́йніка руча́йнікаў
Т. руча́йнікам руча́йнікамі
М. руча́йніку руча́йніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

руча́йнік

‘насякомае; два гаршкі, злучаныя паміж сабой адной ручкай’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. руча́йнік руча́йнікі
Р. руча́йніка руча́йнікаў
Д. руча́йніку руча́йнікам
В. руча́йнік руча́йнікі
Т. руча́йнікам руча́йнікамі
М. руча́йніку руча́йніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манта́ж, -у́, м.

1. гл. манціраваць.

2. Злучаныя ў адно цэлае розныя часткі чаго-н.

Літаратурны м.

Фатаграфічны м.

|| прым. манта́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

США (Соединённые Шта́ты Аме́рики) ЗША (Злу́чаныя Шта́ты Аме́рыкі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кастанье́ты, -нье́т, адз. -а, -ы, ж.

Ударны музычны інструмент — дзве злучаныя між сабой драўляныя ці пластмасавыя пласцінкі, якімі рытмічна пастукваюць, надзеўшы на пальцы.

|| прым. кастанье́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)