злю́щий разг. ве́льмі зло́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насме́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Крыўдны, злосны жарт з каго-, чаго-н., высмейванне каго-, чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зверава́ты, -ая, -ае.

1. Падобны з выгляду на звера.

2. У абыходжанні — грубы, злосны, нелюдзімы.

З. чалавек.

|| наз. зверава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зло́стный

1. зло́сны;

2. (злонамеренный) зламы́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

озло́бленный узлава́ны, раззлава́ны; (злобный) зло́сны, азло́блены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагу́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які прагуляў, не з’явіўся на работу без уважлівай прычыны.

Злосны п.

|| ж. прагу́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́лкі¹, -ая, -ае.

1. Які пры дакрананні колецца; калючы.

Колкія лапкі сасны.

2. перан. З’едлівы, злосны.

Колкія словы.

|| наз. ко́лкасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

серди́тый прям., перен. сярдзі́ты; зло́сны;

серди́тый нрав сярдзі́ты (зло́сны) но́раў;

серди́тый таба́к перен. сярдзі́ты (мо́цны) тыту́нь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заі́л, ‑а, м.

Кніжн. Злосны, прыдзірлівы крытык.

[Ад імя старажытнагрэчаскага рытара і крытыка Заіла, які жыў у 4 ст. да н. э.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зламы́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць зламыснага; злосны намер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)