крыміна́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны са злачынствам; злачынны. Крыштальная справа. Крымінальны выпадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gangland [ˈgæŋlænd] n. крыміна́льны/злачы́нны свет

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зламы́сны, -ая, -ае.

1. Які мае на мэце злы намер, што-н. нядобрае.

З. чалавек.

2. Які заключае ў сабе злы намер; злачынны (уст.).

З. ўчынак.

|| наз. зламы́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

arson [ˈɑ:sn] n. падпа́л (наўмысны і злачынны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verbrécherisch

a злачы́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zbrodniczy

злачынны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przestępczy

злачынны;

czyn przestępczy — злачынны ўчынак; злачынства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sündhaft

a грэ́шны, злачы́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

malicious [məˈlɪʃəs] adj.

1. зло́сны, злы

2. law злачы́нны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крыміна́льны

(лац. criminalis)

звязаны са злачынствам, злачынны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)