труна́, -ы́, мн. тру́ны і (з ліч. 2, 3, 4) труны́, трун, ж.

Спецыяльная скрынка, у якой хаваюць памерлых.

◊

Загнаць у труну (у магілу) каго (разм., неадабр.) — давесці да смерці, зжыць са свету.

|| прым. тру́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зжы́ты

1. изжи́тый, изжито́й;

2. разг. сжи́тый, вы́житый;

1, 2 см. зжыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устарані́ць, ‑раню, ‑роніш, ‑роніць; зак.

1. што. Зжыць, ліквідаваць. Устараніць недахопы ў рабоце. Устараніць прычыну хваробы.

2. каго. Часова звольніць, зняць, вызваліць ад займаемай пасады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазбы́ць, ‑збуду, ‑збудзеш, ‑збудзе; зак., каго-што.

Збавіцца, вызваліцца ад каго‑, чаго‑н.; зжыць што‑н. Цяпер дзед Талаш — вольны казак. Ён пазбыў свой цяжкі клопат. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́караніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Канчаткова знішчыць, вывесці, зжыць. Выкараніць зло. □ Абурэнне супроць паноў і польскай ваеншчыны месцамі вылівалася ў паўстанне, і палякі прыкладаюць усе намаганні, каб выкараніць дух непакоры. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изжи́ть сов.

1. зжыць; (искоренить) вы́караніць;

2. (выйти из употребления) вы́йсці з ужы́тку; (отмереть) адме́рці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зжыва́ць несов.

1. (избавляться от чего-л.) изжива́ть;

2. разг. (изгонять откуда-л.) сжива́ть, выжива́ть;

1-2 см. зжыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyzbyć się

зак. czego зжыць што; пазбавіцца ад чаго;

wyzbyć się lęku — перамагчы страх

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сшыць, сшыю, сшыеш, сшые; зак., што.

1. Злучыць шыццём (краі скуры, тканіны і пад.). Сшыць кавалкі матэрыі. □ Дома я склаў паперу ў маленькую кніжачку і папрасіў маці, каб сшыла. Бядуля. // Пашыць. Сшыць боты. Сшыць сукенку. □ Век зжыць — не мех сшыць. Прыказка.

2. Злучыць, змацаваць (пра дошкі і пад.). Сшыць драніцы. // Зрабіць, змацоўваючы дошкі і пад. Сшыць рамы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

семе́йственность разг., прям., перен. сяме́йнасць, -ці ж.;

он не отлича́ется семе́йственностью ён не вызнача́ецца сяме́йнасцю;

изжи́ть семе́йственность и кумовство́ зжыць сяме́йнасць і кумаўство́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)