кансалідава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., што.

Кніжн.

1. Умацаваць (умацоўваць), аб’яднаць (аб’ядноўваць), згуртаваць (згуртоўваць).

2. Ператварыць (ператвараць) кароткатэрміновыя дзяржаўныя даўгавыя абавязацельствы ў доўгатэрміновыя. Кансалідаваць пазыку.

[Ад лац. consolidare — умацоўваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згурто́ўванне ср.

1. собира́ние; скола́чивание;

2. перен. спла́чивание, спа́ивание;

1, 2 см. згурто́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кансалідава́ць

(лац. consolidare = умацоўваць)

1) з’ядноўваць, згуртоўваць каго-н., што-н.;

2) ажыццяўляць кансалідацыю 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спа́ивать​II несов. (к спая́ть)

1. спа́йваць, уст. зліто́ўваць;

2. перен. спа́йваць, згурто́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zusámmenschweißen

vt

1) тэх. зва́рваць

2) згурто́ўваць, ядна́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

згурто́ўвацца несов.

1. (соединяться) собира́ться;

2. перен. спла́чиваться, спа́иваться; см. згуртава́цца;

3. страд. собира́ться; скола́чиваться; спла́чиваться, спа́иваться; см. згурто́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spajać

I незак.

спойваць

II незак.

1. змацоўваць, злучаць;

2. аб’ядноўваць, яднаць, згуртоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

скола́чивать несов.

1. (гвоздями и т. п.) збіва́ць;

2. перен. (организовывать), разг. арганізо́ўваць, згурто́ўваць, збіра́ць;

3. (накапливать, собирать) збіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спла́чивать несов.

1. (соединять) плотн. збіва́ць, звя́зваць;

спла́чивать до́ски шипа́ми збіва́ць до́шкі шыпа́мі;

2. перен. згурто́ўваць, ядна́ць, з’ядно́ўваць, аб’ядно́ўваць; см. сплоти́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ядна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. што. Злучаць, звязваць што-н. з чым-н. пэўным чынам.

Я. рэкі каналам.

2. каго-што. Злучаць, збліжаць каго-, што-н. з кім-, чым-н., утвараючы адзінае цэлае; змяшчаць, аб’ядноўваць у сабе.

Дружная праца, узаемная павага і выручка ядналі сям’ю.

Творы пісьменніка яднаюць у сабе нацыянальныя і інтэрнацыянальныя матывы.

3. каго (што). Аб’ядноўваць, згуртоўваць для дружных агульных дзеянняў.

Рабочы камітэт яднае людзей розных спецыяльнасцей.

4. каго (што). Ствараць паміж кім-н. блізкія, сяброўскія адносіны, падтрымліваць цесную сувязь.

Нас яднаюць агульныя інтарэсы.

|| наз. ядна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)