звіну́ць

‘згарнуць, загарнуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. звіну́ звінё́м
2-я ас. звіне́ш звіняце́
3-я ас. звіне́ звіну́ць
Прошлы час
м. звіну́ў звіну́лі
ж. звіну́ла
н. звіну́ла
Загадны лад
2-я ас. звіні́ звіні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час звіну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расфальцава́ць

‘зрабіць фальц (расфальцаваць аконныя рамы); сагнуць, згарнуць папяровы аркуш’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расфальцу́ю расфальцу́ем
2-я ас. расфальцу́еш расфальцу́еце
3-я ас. расфальцу́е расфальцу́юць
Прошлы час
м. расфальцава́ў расфальцава́лі
ж. расфальцава́ла
н. расфальцава́ла
Загадны лад
2-я ас. расфальцу́й расфальцу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час расфальцава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

назго́ртваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Згарнуць нейкую (часцей вялікую) колькасць чаго‑н. Назгортваць лісця ў кучу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазго́ртваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Згарнуць усё, многае.

П. хусткі.

2. Зрабіць скручваннем многа чаго-н. (разм.).

П. папяросы.

3. Згортваючы, сабраць у адно месца ўсё, многае.

П. збожжа ў кучу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сме́цце, -я, н.

1. Адкіды, рэшткі чаго-н.

Згарнуць с. ў кучу.

2. Што-н. дробнае, драбяза.

Не ягады, а адно с.

◊

Выносіць смецце з дому (хаты) (разм.) — рабіць вядомым тое, чаго не павінны ведаць іншыя.

|| прым. сме́ццевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

brush off

а) счы́сьціць, згарну́ць

б) informal адхілі́ць, адкі́нуць як нява́жнае; абрэ́заць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Пасвінуць ’згарнуць (аб некалькіх прадметах)’ (Нас.). Утворана пры дапамозе прыстаўкі па‑ і польск. zwinąć Агарнуць, зматаць’, ‑с, як у савіць Авіць’ (Бяльк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

назго́ртваць сов. (во множестве)

1. сгрести́;

2. сверну́ть, сложи́ть;

1, 2 см. згарну́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Згару́сціць ’зрабіць абы-як’, ’прыдбаць з цяжкасцю’ (ТСБМ), ’зваліць у кучу’, ’сабраць’ (Янк. I, II, Жд. 3), згарушчыць ’тс’ (Сл. паўн.-зах.). Відаць, да згарнуць і грувасціць. Гл. гарнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ком, -а, мн. камы́, камо́ў, м.

Круглаваты, звычайна зацвярдзелы кавалак якога-н. мяккага, рыхлага рэчыва, а таксама пра што-н. скамечанае, скручанае.

К. зямлі.

К. цеста.

К. паперы.

Згарнуць посцілку ў к.

◊

Ком у горле; ком падкаціўся (падступіў) да горла — пра спазмы ў горле пры адчуванні моцнай крыўды, радасці і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)