link​1 [lɪŋk] n.

1. звяно́ (у розных знач.);

a missing link адсу́тнае звяно́

2. (between, with) су́вязь, по́вязь, суадно́сіны;

links between Britаіn and Australia су́вязі памі́ж Брыта́ніяй і Аўстра́ліяй

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

звеннявы́, -а́я, -о́е.

1. гл. звяно.

2. у знач. наз. звеннявы́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х, м. Кіраўнік звяна (у 3 знач.).

Нарада звеннявых.

|| ж. звеннява́я, -о́й, мн. -ы́я, -ы́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кукурузаво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кукурузаводства. Кукурузаводчае звяно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяртлю́г, вертлюга́, мн. вертлюгі́, вертлюго́ў, м. (спец.).

1. Рухомы канец сцегнавой косці, які ўваходзіць у чашку таза.

2. Злучальнае звяно дзвюх частак механізма, якое дазваляе адной з іх вярцецца вакол сваёй восі.

|| прым. вяртлю́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буракаво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да буракаводства, звязаны з ім. Буракаводчы саўгас. Буракаводчае звяно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канапляво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канапляводства; звязаны з ім. Канапляводчы раён. Канапляводчае звяно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

связу́ющий

1. прич. які́ (што) звя́звае;

2. прил. су́вязны;

связу́ющее звено́ су́вязнае звяно́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засыпны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для засыпання. Засыпны апарат. // Зроблены шляхам засыпання. Да зімы звяно збудавала засыпную хацінку для сваіх выхаванцаў [трусянят]. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разукамплектава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак.

1. што. Зняўшы або прыняўшы часткі абсталявання, прывесці (прадпрыемства, механізм) у стан немагчымасці працаваць, дзейнічаць.

2. каго-што. Парушыць цэласнасць чаго-н. укамплектаванага, скамплектаванага.

Р. звяно.

Р. бібліятэку.

|| незак. разукамплекто́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. разукамплекто́ўванне, -я, н. іразукамплектава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ogniwo

н.

1. крэсіва;

2. звяно;

ogniwo łańcuszka — звяно ланцуга;

3. эл. элемент;

ogniwo galwaniczne — гальванічны элемент

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)