прызвыча́енне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прызвычайваць — прызвычаіць і прызвычайвацца — прызвычаіцца.

2. Разм. Прывычка, звычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vice​1 [vaɪs] n.

1. зага́на, хі́ба; распу́ста;

a vice ring крыміна́льная гру́па

2. недахо́п; ке́пская звы́чка; дэфе́кт;

vices of style стылісты́чныя недахо́пы;

Smoking is his vice. Яго кепская звычка – курэнне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

institution [ˌɪnstɪˈtju:ʃn] n.

1. устано́ва; інстыту́т; арганіза́цыя

2. звы́чка, трады́цыя; но́рма паво́дзін

3. устанаўле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

second nature [ˌsekəndˈneɪtʃə] n. друга́я нату́ра

♦

habit is second nature звы́чка – друга́я нату́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зама́шка​I (манера, повадка) разг. зама́шка, -кі ж., звы́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́вык м. звы́чка, -кі ж., на́вык, -ку м.;

приобрести́ на́вык налажы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nawyczka

ж. разм. звычка (дрэнная)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nawyk, ~u

м. навык, звычка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Geübtheit

f - трэніро́ўка, звы́чка, спрактыкава́насць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ways

pl.

звы́чка f., звы́чай -ю m.

it’s just his way — Гэ́та то́лькі яго́ная звы́чка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)