звальня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да звольніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звальня́ць гл. звольніць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зво́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Тое, што і звольніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Апраста́ць ’звольніць’, ’зрабіць пустым’. Гл. прастаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

устарані́ць, -раню́, -ро́ніш, -ро́ніць; -ране́ны; зак.

1. што. Зжыць, ліквідаваць.

У. перашкоды.

2. каго (што). Звольніць, вызваліць (афіц.).

У. ад выканання абавязкаў.

|| незак. устараня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. устаране́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лакаутава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго.

Аб’явіць (аб’яўляць) лакаут каму‑н., звольніць (звальняць) у выніку лакаута.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зво́льнены

1. уво́ленный; смещённый; отстранённый; устранённый;

2. отчи́сленный;

1, 2 см. зво́льніць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

boot​2 [bu:t] v.

1. уда́рыць наго́й; даць вы́спятка

2. (up) comput. загружа́ць камп’ю́тар

3. infml вы́гнаць з рабо́ты; зво́льніць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пазвальня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго.

Звольніць усіх, многіх. З’езд быў накрыты паліцыяй. Удзельнікаў з’езда пазвальнялі з настаўніцкіх пасад і аддалі пад суд. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устарані́ць, ‑раню, ‑роніш, ‑роніць; зак.

1. што. Зжыць, ліквідаваць. Устараніць недахопы ў рабоце. Устараніць прычыну хваробы.

2. каго. Часова звольніць, зняць, вызваліць ад займаемай пасады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)