Verbum

анлайнавы слоўнік

падра́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м. (спец.).

Звер або птушка, раненыя паляўнічым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зверына́, -ы́, ж.

1. зб. Звяры.

У лесе многа зверыны.

2. м. Вялікі звер (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зверь прям., перен. звер, род. зве́ра м.;

как зверь як звер;

что за зверь шутл. што за звер;

◊

смотре́ть зверем глядзе́ць зве́рам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зве́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

звяры́ны, -ая, -ае.

1. гл. звер.

2. перан. Вельмі моцны (пра што-н. цяжкае або жорсткае, лютае).

Звярыная нянавісць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расама́ха, -і, ДМ -ма́се, ж.

Драпежны звер, разнавіднасць куніцы з каштоўным футрам бурай афарбоўкі.

|| прым. расама́хавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ска́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; незак.

Скаліць зубы.

Звер злосна с.

|| зак. аска́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца і вы́скаліцца, -люся, -лішся, -ліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звяро́к, ‑рка, м.

Памянш. да звер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zwierz

м. звер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лаве́ц, лаўца́, мн. лаўцы́, лаўцо́ў, м.

Той, хто займаецца лоўляй рыбы, звера як промыслам.

На лаўца і звер бяжыць (прыказка).

|| прым. лаве́цкі, -ая, -ае.

Л. промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)