збядне́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. збяднець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абядне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Тое, што і збяднець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збядне́нне ср. обедне́ние, оскуде́ние; обнища́ние, разоре́ние; см. збядне́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verélenden

vi (s) збядне́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zbiednieć

зак. абяднець; збяднець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

оскуде́ть сов.

1. (обеднеть) збядне́ць;

2. (потерять силу, плодородие) вы́сіліцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разары́цца, -зару́ся, -зо́рышся і -зары́шся, -зо́рыцца і -зары́цца; -зо́рымся і -зары́мся, -зо́рыцеся і -зарыце́ся, -зо́рацца і -зара́цца; зак.

1. Страціць маёмасць, багацце; збяднець.

2. Патраціць на што-н. грошы (разм.).

Р. на кнігі.

|| незак. разара́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. разарэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

podupaść

зак. збяднець, згалець; падупасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

обнища́ть сов. збядне́ць, згале́ць; (впасть в нищету) дайсці́ да жабра́цтва (да ўбо́гасці).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оголе́ть сов., разг.

1. (лишиться покрова) агалі́цца;

2. (обеднеть) перен. збядне́ць, згале́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)