стя́гиваться

1. сця́гвацца;

2. (укорачиваться, сжиматься) пакаро́чвацца, збяга́цца;

3. страд. сця́гвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канку́р

(фр. concours, ад лац. concurrare = збягацца, сустракацца)

пераадольванне перашкод у конных спаборніцтвах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

shrink [ʃrɪŋk] v. (shrank, shrunk) сціска́цца, збяга́цца (пра тканінy);

shrink from doing smth. fml пазбяга́ць рабі́ць што-н.

shrink away [ˌʃrɪŋkəˈweɪ] phr. v. адступі́ць, адско́чыць; адхілі́цца, адхіну́цца

shrink back [ˌʃrɪŋkˈbæk] phr. v. = shrink away

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

schwínden

* vi (s)

1) змянша́цца, зніка́ць

2) усыха́ць, збяга́цца (пра тканіну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schrúmpfen

vi (s)

1) змо́ршчвацца, памянша́цца, збяга́цца (пра тканіну)

2) скарача́цца (пра вытворчасць)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ру́жа 1 ’дэкаратыўная расліна Rosa L.’ (ТСБМ; Ласт.), ’шыпшына’ (Кіс.), ’лілія’ (Сл. ПЗБ, ТС). Укр. дыял. ру́жа, польск. ruża, чэш. růže, славац. ruža, серб.-харв. ру́жа, макед. роза, ружа. Запазычанне, параўн. ст.-польск. róża, ruża < ст.-чэш. ruože < лац. rose або с.-в.-ням. rôse (Фасмер, 3, 493). Гл. таксама рожа 1.

Ру́жа 2 ’суша’ (Касп.). Паводле Анікіна, роднаснымі да гэтага слова з’яўляюцца рус. ру́жа ’сухое галлё, галіна высахлага дрэва’, ружь ’знешнасць; вобраз; выгляд; аблічча’, ру́жа ’прасвет; вонкавы бок’, славен. rȗž ’шалупінне; стручок’, rúžiti ’чысціць; абіраць, здымаць шалупінне; лушчыць’. Прасл. *ruža < з (< *rugja) ’суша, сцягнутая тугая, моцная, цвёрдая зямля’ < і.-е. *reu‑g‑ ’рваць, драць, цягнуць’. З індаеўрапейскіх паралеляў прыводзяцца літ. ráugti ’квасіць’, лат. raûgt ’заквашваць’, raûdzêt ’квасіць’, літ. ráugas ’закваска’, лат. raûgs ’тс’, прус. raugus ’кіндзюк’, літ. rū́gti ’кіснуць’, лат. rûgt ’брадзіць’ і інш. Прычым значэнне ’кіслы’ асэнсоўваецца, з аднаго боку, як ’які сцягвае, зводзіць рот (непрыемным смакам)’, параўн. лат. tik skābs, ka savęlk muti ’такі кіслы, што зводзіць рот’, savìlktiês ’збягацца, скісаць’, грэч. στύφω ’сцягваць; мець даўкі смак’. З іншага боку, ’кіслы’ асэнсоўваюць як ’які сцягнуўся; які загусцеў’, параўн. ст.-ісл. þēttr ’густы’, ісл. þētti ’кіслае малако’, сяр.-ісл. tēcht ’кіслы’ — усе яны з і.-е. *ten‑k‑ ’збягацца, скісаць’. Такім чынам, значэнне ’суша’ матывуецца тым, што суша часта называецца па прыкмеце ’цвёрды; моцны’ (у адрозненне ад балота), параўн. ням. Festland ’мацярык, кантынент, суша’ з festes Land ’цвёрдая зямля’. (Анікін, Этимология–1982, 70–78). Гл. таксама Макоўскі, Мир сл. и знач., 104 (дапускаецца сувязь з літ. reñgti ’рыхтаваць, уладкоўваць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

éinspringen

* vi (s)

1) уско́кваць

2)

für j-n ~ — (ху́тка) замяні́ць каго́-н.

3) збяга́цца (пра тканіну)

4) патрэ́скацца (пра скуру)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kurczyć się

kurcz|yć się

незак.

1. курчыцца, згінацца;

2. збягацца (пра тканіны);

3. скарачацца;

~ą się zapasy wody — скарачаюцца запасы вады

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

збірацца, набірацца, гуртавацца, групавацца, канцэнтравацца, сыходзіцца, сходзіцца, збягацца, з'язджацца; збівацца (разм.); спаўзацца, споўзвацца, злятацца, сцякацца (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

zúlaufen

* vi (s)

1) (auf A) падбяга́ць (да каго-н.)

ein zúgelaufener Hund — прыблу́дны саба́ка

2) сцяка́цца, збяга́цца

3) схо́дзіцца, зву́жвацца

eng ~ — зву́жвацца

spitz ~ — зака́нчвацца вастрыём

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)