мантаж,

зборка частак у адзінае цэлае.

т. 10, с. 86

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Забо́ры ’рушы’, ’маршчыны’ (Мат. Гом.). Рус. смал. забор ’зборкі ў адзенні’, укр. забо́рка ’зборка’ (Грынч.). Аддзеяслоўны бязафіксны назоўнік забіра́ць, г. зн. ’шыць, забіраючы частку тканіны ўдвая’. Параўн. зборка ад таго ж кораня, аднак з суфіксам ‑к‑a ад дзеяслова збіраць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

assemblage [əˈsemblɪdʒ] n. fml

1. збор; кале́кцыя (пра рэчы); гру́па (людзей)

2. збо́рка; манта́ж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Манта́ж ’зборка і ўстаноўка машын, збудаванняў з гатовых частак’, ’падбор і аб’яднанне асобных частак мастацкага твора ў адно цэлае’ (ТСБМ). З польск. або рус. мовы (Крукоўскі, Уплыў, 83), у якіх з франц. montage ’пад’ём, зборка, устаноўка’ (Лёхін, 462) < monter ’выцягваць у вышыню, устанаўліваць’ < лац. montare < mons, Р. скл. montis ’гара’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

montaż, ~u

м.

1. мантаж; зборка;

montaż taśmowy — канвеерная зборка;

2. мантаж;

montaż filmowy — кінамантаж

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Montáge

[-ʒə]

f -, -n тэх. манта́ж, збо́рка, устано́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

monterka

ж.

1. занятак (прафесія) манцёра;

2. зборка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

складка, зборка, фалда, фальбона

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

сбо́рка​II (в одежде) збо́рка, -кі ж.;

пла́тье со сбо́рками суке́нка са збо́ркамі;

ю́бка в сбо́рку спадні́ца ў збо́ркі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tuck​1 [tʌk] n.

1. збо́рка, скла́дка (на сукенцы);

put/take up a tuck in a dress рабі́ць збо́рку на суке́нцы

2. infml е́жа (асабліва салодкая)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)