збавёны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад збавіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збаве́нне ср. избавле́ние; освобожде́ние, спасе́ние; см. зба́віць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зба́ўка ж., разг. сба́вка, уба́вка; см. зба́віць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збаўля́ць I несов., в разн. знач. сбавля́ть, убавля́ть; см. зба́віць I

збаўля́ць II несов., разг. избавля́ть, освобожда́ть, спаса́ть; см. зба́віць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сба́вить сов., в разн. знач. зба́віць;

◊

сба́вить тон зба́віць тон;

сба́вить спе́си (кому-л.) збіць фанабэ́рыю (пы́ху) каму-небудзь; см. сбавля́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зба́ўка, ‑і, ДМ збаўцы; ж.

Разм.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. збаўляць — збавіць.

2. Збаўленая колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разняво́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Збавіць ад няволі, прыгнёту, прымусу; даць волю. Калгасны лад разняволіць асобу чалавека, вызваліць яе ад індывідуалістычных імкненняў — сцвярджае [Чорны ў аповесці «Лявон Бушмар»]. Луфераў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збаўле́нне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. збаўляць ​1 — збавіць ​1.

збаўле́нне ​2, ‑я, н.

Тое, што і збавенне. Мы зараз чуем выбухі глухія, Прыходзіць светлага збаўлення час. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затармазі́ць, ‑мажу, ‑мозіш, ‑мозіць; зак.

1. што і без дап. Спыніць пры дапамозе тормаза; збавіць ход тормазам. Вылецелі пяць матацыклістаў. Яны затармазілі матацыклы, і адзін з іх падбег да людзей. Шамякін. Шафёр.. зрабіў правы паварот, але раптам рэзка затармазіў. Васілёнак.

2. Спыніцца, збавіць свой ход. Каля маста пярэдні грузавік, а за ім і іншыя затармазілі. Мележ. Вагоны ўздрыгануліся і рэзка затармазілі. Няхай.

3. перан.; што. Разм. Затрымаць, зацягнуць развіццё чаго‑н. Затармазіць справу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уба́вить сов.

1. уба́віць, зба́віць; (уменьшить) зме́ншыць, паме́ншыць; (отбавить) уба́віць, адба́віць;

уба́вить це́ну уба́віць (зба́віць) цану́;

уба́вить ско́рость зме́ншыць ху́ткасць;

уба́вить ма́сла уба́віць (адба́віць) ма́сла;

уба́вить спе́си зба́віць ганары́стасці (фанабэ́рыстасці, пы́хі);

2. (сделать у́же или короче) паву́зіць, пакараці́ць;

3. (в весе) паме́ншаць, зме́ншыцца, уба́віцца, убы́ць;

больна́я уба́вила в ве́се хво́рая убыла́ ў вазе́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)