captor [ˈkæptə] n. fml захо́пнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

invader [ɪnˈveɪdə] n. захо́пнік, акупа́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

агрэ́сар, ‑а, м.

Той, хто нападае, ажыццяўляе агрэсію; захопнік. Імперыялістычны агрэсар. Патэнцыяльны агрэсар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чужы́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Чужы, нетутэйшы чалавек; іншаземны вораг, захопнік.

Вызваліць родную зямлю ад чужынцаў.

|| ж. чужы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. чужы́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

najeźdźca

м. захопнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Eróberer

m -s, - заваёўнік, захо́пнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

invader

[ɪnˈveɪdər]

n.

захо́пнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

інтэрве́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Удзельнік або арганізатар інтэрвенцыі; захопнік. Выгнанне з беларускай зямлі інтэрвентаў Антанты. Барацьба беларускага народа з замежнымі інтэрвентамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

okupant

м. акупант; захопнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

aggressor

[əˈgresər]

n.

захо́пнік -а, агрэ́сар -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)